Herfst-Equinox
In de Herfst equinox zijn dag en nacht, net als aan het begin van de lente, gedurende enkele dagen even lang. Is de lente het zaaiseizoen en kijken we vooruit naar het langer worden van de dagen, hier oogsten we de laatste vruchten en glijden we geleidelijk de stilte en bezinning van de winter in.
Licht en Donker
Bladeren van de berk en van de lagere struiken zijn aan het kleuren en na deze droge zomer ligt er her en der al wat op de grond. Wat mij vooral opvalt is de verandering van het licht. Niet alleen komt het later in de ochtend en is het vroeger in de avond donker, het is ook de laagstaande zon in ochtend en avond die mij raakt en die, samen met de verkleuring van het blad en de lichte nevel over het land, de herfst aankondigt.
Continuïteit
Onze verre voorouders leefden in de cyclus van seizoenen. Hun vieringen van de overgangen in de vorm van rituelen, gaven hen structuur en stabiliteit en boden zin aan hun bestaan.
Voor onze voorouders is Aarde vanzelfsprekend deel van de kosmische werkelijkheid
De vieringen helpen óns in deze tijd ons te verbinden met de elementen, met Aarde en Lucht, Vuur en Water, met de kosmische realiteit van het leven. Ze helpen ons te gronden in de realiteit van de Aardse dimensie, en helpen ons moed te houden in tijden waarop het leven ons confronteert met wereldwijde oorlogen, grote groepen mensen die op de vlucht zijn, de grote veranderingen in het klimaat die zorgen voor extreme weersomstandigheden en tal van andere crisis.
We zijn hier in het westen niet langer afhankelijk van wat het land opbrengt. Er is meer dan genoeg voedsel en ons klimaat is ons wat dat betreft nog gunstig gezind. Dit ontbreken van afhankelijkheid brengt echter ook gemakkelijk vervreemding.
En zo verliezen we de verbinding met onze Aardse spirituele wortels.
We kunnen niet meer ervaren dat we Aarde nodig hebben, dat ze onze woonplek is. En zo verliezen we de verbinding met onze Aardse spirituele wortels. Een dieper besef van de gang door de seizoenen kan een stabiele factor worden in ons hectische leven, als we bij deze overgangen stil kunnen staan. Dat kan ons helpen om ons meer af te stemmen op het leven in dit moment en wat dat leven van ons in deze tijd vraagt.
Evenwicht
De herfstequinox is bij uitstek het moment in het jaar voor deze contemplatie. Niet alleen zijn dag en nacht hier even lang, er komt ook geleidelijk aan meer stilte in Aarde. De sapstromen in de planten komen tot stilstand, het gefluit en getjilp van de vogels is wat verstomt, en in de ochtend kan er die stille nevel over de velden hangen.
Hier vinden we de stilte om naar binnen te gaan, om onze innerlijke realiteit ruimte te geven
De herfstequinox draagt in haar stilte al de uitnodiging om naar binnen te gaan, om onze innerlijke realiteit meer ruimte en aandacht te geven. En deze zachte uitnodiging kan een uitdaging worden als de herfststormen komen.
Oogsten
Hebben we ons in augustus georiënteerd op het zaaien en het zaadje. Hier kijken we naar de opbrengst.
Onze Westerse voorouders waren afhankelijk waren van de opbrengst van de oogst. De herfst was ook het moment waarop duidelijk werd of er voldoende voedsel was om de winter door te komen. De opbrengst was cruciaal voor het overleven. En dat is voor vele mensen op Aarde nog steeds zo!
In een stil moment van contemplatie kunnen we ons afvragen wat ons heeft gesteund in het afgelopen jaar.
Wij leven in de luxe van de overvloed. Onze bezinning en reflectie kunnen zich richten op het leven zelf. In een stil moment van contemplatie kunnen we ons afvragen wat ons heeft gesteund in het afgelopen jaar. Waar hebben we inspiratie ervaren? Waar is ons hart blij van geworden en wat heeft onze passie doen activeren?
Waar is ons hart blij van geworden?
We kunnen hier rustig voor gaan zitten, op een stille herfstochtend of in de schemering. We kunnen deze vragen door ons heen laten gaan op een wandeling door bos of heide. We kunnen tijd nemen voor onszelf en onze ziel hier tot rust laten komen en werkelijk voeden!