Jezus Heler en Sjamaan
In deze vastentijd volg ik Jezus op zijn levenspad. We ontmoeten hem als een getraumatiseerd en gepassioneerd mens. Als een strijder voor de waarheid en als een door het leven getekende wijze. Behalve zijn woorden is hij bekend geworden door zijn genezingen. Ze worden wonderen genoemd. Maar hier zijn verklaringen voor te vinden.
Jeruzalem
Het verblijf van Jezus in Galilea loopt ten einde. Niet alleen wordt het aantal mensen dat naar hem komt luisteren steeds groter, zijn controversiële optreden trekt ook de aandacht van de gevestigde orde. Uiteindelijk moet hij vluchten.
Verjaagd uit het landelijke Galilea maakt Jezus opnieuw de tocht langs de Jordaan naar het zuiden, naar het aristocratische Judea, naar Jeruzalem, het centrum van de macht. De priesters en schriftgeleerden en ook zijn familie, zijn blij om van hem af te zijn en hij is meer dan ooit op zichzelf aangewezen.
Het enige dat hem rest is zijn verbinding met zijn “Goddelijke Vader’. Soms lijkt het alsof hij er zich in vastbijt. Op andere momenten valt zijn stem samen met die van de ‘Vader’ en wordt hij een kanaal voor de Goddelijke energie.
Tijdens zijn eenzame tocht is Jezus teruggetrokken en op zichzelf maar in Jeruzalem aangekomen verandert dat.
Tijdens zijn eenzame tocht is Jezus teruggetrokken en op zichzelf maar in Jeruzalem aangekomen verandert dat. Hij zoekt contact met de oude bekenden uit zijn tijd met Johannes en het zijn vreugdevolle ontmoetingen. Zijn vroegere maten zijn benieuwd hoe het Jezus is vergaan en in hun huizen vindt hij een voorlopig domicilie.
In Jeruzalem treedt Jezus opnieuw naar buiten. Hij predikt niet alleen; hij drijft demonen uit en geneest. Zijn handelingen trekken de aandacht en krijgt een grote aanhang.
Exorcisme
Uitdrijving van demonen is in die tijd een bekende praktijk in de Joodse traditie. Demonen werden gezien als negatieve krachten die de zuiverheid van mensen aantasten.
In een traditie waarin waarin tal van regels en voorschriften de zuiverheid angstvallig bewaken, zorgt de aanwezigheid van demonen voor grote beroering en roept ze veel angst op.
Vaak zijn de uitdrijvingen dramatische gebeurtenissen.
Zijn vermogen om demonen uit te drijven, geeft Jezus status en erkenning als meester. Soms vindt de uitdrijving plaats met een simpel woord, vaker zijn het dramatische gebeurtenissen waar Jezus met de demonen de strijd aangaat: hij wil ze niet alleen wegsturen, hij wil ze ook vernietigen.
Genezer
Zijn vermogen om niet alleen de geest, maar ook het lichaam te genezen brengt Jezus nog meer aanzien. Voor hem is er geen rigide scheiding tussen lichaam en geest; beiden worden beïnvloed door de ‘demonen’. Hij krijgt meer zelfvertrouwen, wordt vrijer in zijn handelen en groeit in zijn missie.
Het is een vroege ochtend in Jeruzalem als Jezus door de stille straten van de stad naar de tempel wandelt.
Het is een vroege ochtend in Jeruzalem als Jezus door de stille straten van de stad naar de tempel wandelt. Het is Sabat en alle activiteit is tot rust gekomen.
Aan de voet van de tempel ligt Bethesda, een groot meer dat wordt gevoed door diverse beken. Hier zijn twee baden gebouwd en met elkaar verbonden door een soort sluis. Als deze open gaat, stroomt het water van het ene, hoger gelegen deel, in het lagere deel.
Jezus staat bij de poel op het moment dat het water gaat stromen. De zieken die zich aan de waterkant hebben verzameld, glijden in het nu bruisende water in de hoop op zuivering en genezing.
Zieken glijden in het bruisende water in de hoop op zuivering en genezing.
Een man blijft echter achter.
Jezus vraagt hem waarom hij niet in het water gaat. En de man doet zijn beklag. Hij is verlamd en alleen; hij heeft niemand die hem kan helpen.
En dan roept Jezus de legendarische woorden: ‘Sta op en wandel’.
De man hoeft niet het water in om genezen te worden. Het is namelijk niet het water dat geneest. Het is de Goddelijke Energie. In luttele seconden heeft Jezus zich daarop afgestemd. Zijn vermogen tot focus en concentratie is zo groot, zijn overtuiging dat God’s overvloed kan genezen zo sterk, dat het werkelijkheid wordt.
Sjamanisme
Uitdrijving van demonen en de genezing van zieken door middel van ‘bovennatuurlijke’ krachten, zijn sjamanistische praktijken. Sjamanisme is de oudst bekende spirituele traditie. Een sjamaan staat in contact met de geestenwereld, met de ‘andere dimensie’, of de ‘goddelijke realiteit’. Via die verbinding kanaliseert hij of zij de goddelijke energie en stemt hij af op de zieke. Met behulp van diverse rituelen, die soms een hele dag duren, worden de demonen uitgedreven.
'If I by God’s spirit throw out the demons, then the kingdom of god has arrived upon you.' Mattheus 12:28 en Lucas 11.20
Jezus werkt hier als sjamaan. Eén met de ‘Vader’, wordt het voor hem mogelijk om de zuiverheid en helderheid in iemand te herstellen en de ‘kwade geesten’, weg te sturen.
Hij doet dat niet alleen met woorden. Hij raakt de ‘zieke’ aan en gebruikt daarbij ook regelmatig zijn adem.
De processen zijn vaak intens en dramatisch.
De krachten van het Al worden hier geconfronteerd met de krachten van verstarring en verstoring.
De krachten van het Al worden hier geconfronteerd met de krachten van verstarring en verstoring. Want dat is wat demonen uiteindelijk zijn.
In onze westerse vocabulaire heten ze psychische verstoringen met namen als trauma, burn-out, angst, depressie, autisme, psychose. In de ruime zin van het woord zijn het al dié elementen, die onze verbinding met de Goddelijke realiteit belemmeren.
Het is de kern van Jezus’ missie om de confrontatie met die verstorende krachten aan te gaan en hij ontziet de priesterlijke macht in Jeruzalem niet.
Zoon van de Vader
In Jeruzalem is nu zijn status gevestigd. Zijn leringen over de aangeboren zuiverheid in ieder mens, zijn dramatische genezingen en zijn werk met de demonen trekken veel aandacht. Met name de mensen die op gespannen voet leefden met de regerende elite worden zijn volgers. Ze herkennen Jezus kritiek op de macht van de tempel en zijn organisatie.
In Jezus' gedrag zien we de jongen terug die vernederd is door zijn afkomst.
Dit alles leidt onherroepelijk tot confrontatie. Jezus voert felle discussies met de hogepriesters in de tempel, met Farizeeërs en schriftgeleerden. Zijn commentaar is scherp en hij hekelt schijnheiligheid.
In Jezus' gedrag zien we de jongen terug die vernederd is door zijn afkomst. We zien bi-polaire neigingen, heftige emoties, grote verontwaardiging, stille teruggetrokkenheid. Naarmate hij meer aanhang krijgt, wordt hij stelliger en provoceert hij meer. En zijn verbinding met zijn Goddelijke Vader wordt sterker.
‘De zoon kan niets doen vanuit zichzelf – hij kan alleen doen wat hij zijn Vader ziet doen…’ en de Vader laat de zoon grotere daden zien die de zoon dan kan uitvoeren… je zult versteld staan…’ Johannes 5:19-20
Jezus is zowel nederig als trots. Hij heeft compassie voor de zieken en spreekt over God's oordeel Op sommige momenten is hij stil en lijkt hij afwezig, verblijvend in die 'Otherworld', om zich dan ineens om te draaien en zijn profetische visie uit te dragen.
Op sommige momenten verblijft hij in die 'Otherworld'.
Het kan niet uitblijven.
Een man uit Galilea, met zijn boerse accent, die zich niet houdt aan de regels van zuiverheid en die zichzelf de zoon van God noemt, is teveel voor de priestermacht in Jeruzalem.
Hij moet Jeruzalem verlaten. Maar hij weet nu wat hij is. Niets kan hem nog tegenhouden. Hij gaat terug naar Galilea op zoek naar hen die zijn discipelen worden.