Training De weg van het hart
De eerste training in het kader van mijn nieuwe boek begon op een vrijdagochtend om 10.00u op het scherm. Zo maakten de deelnemers kennis met elkaar. Een bijzondere samenkomst die werd vervolgd in centrum Meeuwenveen, prachtig gelegen aan de rand van het Uffelter Binnenveld een kleine maand later.
Impressie van een training
Een training online, het kan en zo begonnen we onze vijfdaagse training.
Sinds het voorjaar van 2020 werk ik veel online en ik vind het een uitkomst. Het contact is heel direct, niemand hoeft ervoor te reizen en je kunt werken met mensen die ver weg wonen.
Alle deelnemers hadden van tevoren een serie vragen beantwoord en zo wist ik van iedereen waar hun verlangen en hun motivatie lag.
Online werken kan ook een gevoel geven van veiligheid, zoals een van de deelnemers op die eerste dag opmerkte: ‘Je bent thuis, in je eigen omgeving!’.
Het werd een bijzondere dag waar we met elkaar visualisatie- en grondings-oefeningen deden en onderzoek deden naar de ego-persoonlijkheid, want wat is dat eigenlijk, het ‘ego’?
Havelte
De tweedaagse in Havelte was van een geheel andere orde. Omringd door bos, heide en vennen, ontmoeten we elkaar in de kleine keuken in het voorhuis. Gezichten worden herkend, namen herinnerd, herkenning alom. Wat een scherm al niet kan doen! Tegelijkertijd vallen de verschillen op; hoe anders is het om nu lijfelijk samen te zijn. Er word al direct veel uitgewisseld en de stemming zit erin als we aan het werk gaan.
We onderzoeken de relatie tussen lichaam en geest, doen lichaamswerk en dansend op percussiemuziek maken we contact met onze instincten.
We onderzoeken de relatie tussen lichaam en geest
In de avond verhuizen we naar een grotere ruimte waar Margot Schotanus een prachtig diner voor ons heeft voorbereid. Groepjes raken met elkaar in gesprek, wisselen uit. Er heerst een geanimeerde stemming en dat maakt me blij, tenslotte moet je ook maar afwachten hoe het in zo'n nieuwe groep zal gaan.
God, zelfbeeld en het hart
In het avondprogramma duiken we in onze relatie met ‘God’. Welke inprenting neemt ons daar over, wat of wie is ‘God’ eigenlijk en hoe is het als we zelf die plek van ‘God’ innemen? We ervaren de godheid in de meest traditionele zin als een persoon/man-met-baard op een troon maar ook als een kracht die ons steunt en waar we mee samenvallen, een Stralend Zijn, een Vonk in ons hart en als Beweging.
Beide ochtenden, donderdag en vrijdag, beginnen we vroeg met zacht lichaamswerk en meditatie. Op donderdag gaan we verder met onderzoek naar beelden die we over onszelf hebben, hoe deze beelden in ons lijf liggen ingeprent en ons klein en ingeperkt proberen te houden. We kijken naar de compensatie van dat kleine, waar we ons proberen groter te maken of onszelf te vertellen dat we goed zijn zoals we zijn. Het werkt helaas niet: we zitten gevangen in de narcistische swing. We overrulen onszelf of voelen ons minderwaardig.
In de kern van die swing zit de wond, de wond die we vooral ervaren in ons hart omdat we niet gezien zijn in wie we zijn en daardoor onze verbinding met Essentie zijn verloren.
We weten dat we Waarde zijn op elk moment van direct inzicht
Iets van die beelden dunnen uit en sommige lossen op als we ze doorzien. Dat biedt ruimte om in de avond contact te maken met die plek in ons hart waar onze grootste schat woont. Er is ruimte gekomen nu kwetsuren – die ons hart deden sluiten – zich hebben opgelost.
Het hart, dat gevoelsorgaan bij uitstek dat we meestal ervaren in onze borst, kan ook zomaar groter worden, ons hele bewustzijn overnemen. Hier zetelt ons directe weten en komen we in contact met wie en wat we in wezen zijn. En dat gevoel van minderwaardig zijn valt weg - in ieder geval voor even. We weten dat we Waarde zijn en rusten in stilte, in zijn en in vertrouwen.
Veranderend bewustzijn
Het werk dat we hier samen doen, is werken aan de ziel. Zelfrealisatie is de realisatie van dat wat en wie we in wezen zijn.
De ziel is ons veld van bewustzijn dat door tal van ervaringen is beïndrukt en ingekleurd. Zo zijn onze zelfbeelden ontstaan, beelden waarmee we ons identificeren en die ons bewustzijn vervormen. Maar die beelden zijn wij niet.
De ziel is ons veld van bewustzijn dat door tal van ervaringen is beïndrukt
In het onderzoek naar de ontstaansgeschiedenis van de beelden, komen we in contact met situaties, met gevoelens, met lichaamssensaties en dunt de ego-persoonlijkheid langzaam uit en krijgen we steeds meer verbinding met ons wezen, onze Essentie.
Afscheid
Een laatste heerlijke lunch, laatste gesprekken, afspraken. Er wordt gelachen, gehuild, er is ontroering en er zijn omhelzingen. Er is een immens veld gecreëerd en dat deden we samen; ieder van ons voegde daar de eigen bijdrage aan toe en ook de omgeving werkte mee.
Een van de deelnemers tijdens het afscheid:
'Het boek neemt je mee op reis; het is zo toegankelijk geschreven, zo'n mooie leidraad. Het werk hier in de groep, voegt veel toe. Het maakt alles nog levendiger, tastbaarder, nog meer invoelbaar, ook door het vele lichaamswerk!'
Met een geraakt en dankbaar gevoel rijd ik met mijn spullen in de auto naar huis.
Er is nog een dag, online dat wel…